متغیرهای اختصاصی در bash

در بخش قبل به توضیحی درباره متغیرها پرداختم و الان میخوام به بررسی متغیرهای مخصوصی در زبان bash بپردازم.

برای مثال اگر میخواین pid شل که در حال اجراست رو در بیارید میتونید به صورت زیر عمل کنید:

$ echo $$
29949

حالا میخوام به توضیح مختصری در باره این نوع متغیرها بپردازم و در انتها هم یک مثال براتون بیارم:

- $0 : نام اسکریپتی که در حال نوشتن اون هستید رو نمایش میده:

- n$ : در این جا شما میتونید به جای n مقدار عددی مثبت رو قرار بدید. مثلا 1$ بیانگر پارامتر اولی هست که به اسکریپت میدید و ....

- #$ : این علامت بیانگر تعداد پارامترهایی هست که این اسکریپت نیاز داره تا با اون ها اجرا بشه. یا تعداد پارامترهایی که اسکریپت با اون اجرا شده.

- *$ : تمام پارامتر ها رو به نمایش میذاره

- @$ : این هم مانند قبل همه پارامتر ها رو نشون میده

- ?$ : این متغیر وضعیت خروج آخرین دستور زده شده رو به صورت یک عدد به شما نمایش میده. مثلا اگر دستور آخری که اجرا کردید موفقیت آمیز بوده و صحیح بده مقدار 0 رو بر میگردونه و اگر دستور یا اسکریپت با موفقیت به اجرا در نیامد مقدار 1- را بر میگرداند

- $$ : شماره پراسه شل در حال اجرا یا شلی که در اون هستید رو بر میگردونه

- !$ : شماره پراسه آخرین دستوری که در background اجرا شده رو نمایش میده

اعداد در پایتون - بخش دوم

امروز در ادامه بحث دیروز میخوام به بررسی باقی توابع ریاضی در پایتون بپردازم:

max

قاعده استفاده از این تابع به صورت زیر است:

max( x, y, z, .... )

این تابع تعدادی عدد رو از شما میگیره و ماکزیمم اون رو براتون حساب میکنه:

#!/usr/bin/python
print "max(80, 100, 1000) : ", max(80, 100, 1000)
print "max(-20, 100, 400) : ", max(-20, 100, 400)
print "max(-80, -20, -10) : ", max(-80, -20, -10)
print "max(0, 100, -400) : ", max(0, 100, -400)

خروجی برنامه پایتون به صورت است:

max(80, 100, 1000) :  1000
max(-20, 100, 400) :  400
max(-80, -20, -10) :  -10
max(0, 100, -400) :  100

min

قاعده استفاده از این تابع به صورت زیر است:

min( x, y, z, .... )

این تابع نیز تعدادی عدد به عنوان ورودی گرفته و کوچکترین عدد از بین اون ها رو انتخاب و نمایش میده:

#!/usr/bin/python
print "min(80, 100, 1000) : ", min(80, 100, 1000)
print "min(-20, 100, 400) : ", min(-20, 100, 400)
print "min(-80, -20, -10) : ", min(-80, -20, -10)
print "min(0, 100, -400) : ", min(0, 100, -400)

بعد از اجرای اسکریپت خروجی زیر رو دریافت میکنید:

min(80, 100, 1000) :  80
min(-20, 100, 400) :  -20
min(-80, -20, -10) :  -80
min(0, 100, -400) :  -400

استفاده از متغیرها در bash

متغیرها نوعی از داده های رشته ای هستند که مقداری به آنها تخصیص داده میشود. مغیرها میتوانند عدد متن کاکتر نام فایل یا هر چیز دیگری باشد.

متغیر چیزی جز اشاره گر به مقدار اصلی نمی باشد. شل به شما اجازه حذف تغییر و یا ایجاد متغیر ها را میدهد.

نام متغیرها

نام متغیرها میتواند از حروف انگلیسی کوچک یا بزرگ و یا اعداد و یا _ باشد. اما چیزی که در اون ها متداول هست در دنیای لینوکس اینه که شما از حروف بزرگ استفاده کنید. برای مثال:

_ALI
TOKEN_1
VAR_A
VAR_B

اما چیزهایی که نمیتونید استفاده کنید:

2_VAR
-VARIABLE
VAR1-VAR2
VAR_A!

اینکه شما نمیتونید از * یا ! یا - و ... استفاده کنید بخاطر این هست که این نام ها کلمات خاصی هستند که برای شل معنای خاصی داره.

اعداد در پایتون - بخش اول

همونطور که پیداست شاید همه شما تقریبا بدونید موضوع بحث امروز چیه. امروز میخوام درباره اعداد در پایتون صحبت کنم. آبجکت های عددی وقتی بوجود میان که شما یک مقداری رو بهشون تخصیص بدید:

var1 = 1
var2 = 10

شما همچنین میتونید آبجکت مورد نظر رو با استفاده از دستور del که در پایتون وجود داره اون رو پاک کنید:

del var1[,var2[,var3[....,varN]]]]

شما همچنین میتونید یک یا هر چند تا آبجکت که بخواید رو پاک کنید:

del var
del var_a, var_b

پایتون چهار نوع داده عددی را میشناسد:

- int : که اینتیجر نامیده میشه که شامل اعداد صحیح مثبت و منفی میشه

- long : اینتیجر های نامحدودی هستند که میتوان با حروف بزرگ یا کوچک نوشته بشن

- float : بیانگر اعداد حقیقی هستند. همچنین میتونه شامل اعداد e یا E هم باشه

- complex : فرمت این اعداد به صورت ai + bj هست. این اعداد  مختلط هستند که شامل بخش حقیقی  و مجازی هستند.

shell چیست؟ (آموزش اسکریپت نویسی)

شل یک محیط واسطه رو برای ارتباط شما با سیستم فراهم میکنه. شل از شما مقداری رو میگیره و محاسبات رو بر اساس اون مقدار برای شما انجام میده. وقتی اجرای برنامه تمام میشه خروجی برای شما نمایش داده میشه.

شل محیطی ست که میتونه دستورات برنامه ها و اسکریپت های شما رو اجرا کنه. همونطور که سیستم عامل های مختلفی هست شل های مختلفی هم وجود داره.

Shell Prompt

علامت شل $ می باشد که وقتی ظاهر شد شما میتونید دستورات لازم رو وارد کنید. بعد از اینکه دستور رو نوشتید و اینتر رو زدید, شل مقدار ورودی رو از شما میگیره. هر دستور در لینوکس به خودی خود یک داده از نوع رشته ست که به صورت پیوسته و ناگسسته نوشته میشه.

دستور زیر تاریخ و ساعت رو به شما نشون میده:

$ date
Tue Jun 24 20:27:28 IRDT 2014

شما میتونید نشان دستورات خودتون رو با توجه به توضیحاتی که در بخش محیط ها  گفتم تغییر بدید.

عبارات کنترلی در پایتون

عبارات کنترلی معمولا روند اجرای برنامه را از حالت معمول خارج میکنند. عبارات کنترلی در پایتون عبارتند از: break, continue, pass

عبارت کنترلی break

این عبارت روند معمول اجرای حلقه را متوقف میکند. دقیقا مانند همان کاری که در زبان c شاهد اون هستیم. معمول ترین راه استفاده از break آن است که شما ی شرطی رو در حلقه دارید بررسی میکنید و وقتی که شرایط به اون رسید بهش بگید دیگه باقی حلقه رو ادامه نده و از حلقه خارج بشه. اگر شما از حلقه های تو در تو استفاده میکنید و عبارت break رو قرار میدید وقتی حلقه break میکنه از بلاکی که در اون از break استفاده میکنید حلقه خارج میشه و به بلاک بعدی میره یعنی ممکنه حلقه بیرونی شروع کنه به ادامه اجرا.

شمای کلی اون به صورت زیر است: