رشته ها در پایتون - بخش چهارم

تا اینجا سه پست مجزا برای معرفی رشته ها پر پایتون قرار داده شده بود. فکر میکنم بعد از این پست یک پست دیگه هم نیاز باشه تا به تشریح بهتر رشته ها در پایتون بپردازم.

امیدوارم که از مطالب وبلاگ دوستان استفاده کنند و براشون مفید هم بوده باشه.

lower

این متد در پایتون یک کپی از رشته را برمیگرداند با این تفاوت که تمام حروف بزرگ در آن را به حروف کوچک تبدیل میکند:

قاعده استفاده از این متد به صورت زیر است:

str.lower()

این متد هیچ پارامتری را هم به خودش نمیگیرد. به مثال زیر توجه کنید.  فرض کنید که رشته ای داریم که از حروف بزرگ تشکیل شده باشد:

#!/usr/bin/python
str = "THIS IS STRING EXAMPLE....WOW!!!";
print str.lower();

خروجی آن به صورت زیر خواهد بود:

this is string example....wow!!!

رشته ها در پایتون - بخش سوم

در ادامه توضیحاتی که راجع به رشته ها و توابع مربوط به رشته ها در پایتون در پست های قبل دادم امروز میخوام ده تابع دیگه از این دست رو به شما معرفی کنم.

isalpha

این تابع بررسی میکند که آیا رشته مورد نظر فقط دارای حروف الفباست یا خیر. قاعده کلی استفاده از این تابع به صورت زیر است:

str.isalpha()

اگر تمامی کاراکترهای رشته از نوع حروف الفبا بود مقدار True و در غیر این صورت مقدار False را برگرداند. برای درک بهتر به مثال زیر توجه کنید:

#!/usr/bin/python
str = "this";  # No space & digit in this string
print str.isalpha();
str = "this is string example....wow!!!";
print str.isalpha();

بعد از اجرا خروجی زیر رو دریافت میکنید:

True
False

isdigit

این تابع بررسی میکند که در رشته مورد نظر فقط عدد وجود دارد یا خیر. قاعده کلی استقاده از این تابع به صورت زیر است:

str.isdigit()

اگر رشته فقط دارای عدد بود مقدار True و در غیر این صورت مقدار False را برمیگرداند. به مثال زیر توجه کنید:

#!/usr/bin/python
str = "123456";  # Only digit in this string
print str.isdigit();
str = "this is string example....wow!!!";
print str.isdigit();

بعد از اجرا خروجی زیر را دریافت خواهید کرد:

True
False

رشته ها در پایتون - بخش دوم

در بخش قبل اگه یادتون باشه ی توضیحاتی درباره رشته ها در پایتون دادم و حالا میخوام از توابع و ماژول هایی که برای رشته ها نوشته شده براتون بگم:

capitalize

این تابع قواعد نگارش رو در متن درست میکنه و جاهایی که نیاز هست رو به حر.ف بزرگ تبدیل میکنه. قاعده استفاده از این تابع به صورت زیر است:

str.capitalize()

برای مثال اسکریپت زیر رو درنظر بگیرید:

#!/usr/bin/python
str = "this is string example....wow!!!";
print "str.capitalize() : ", str.capitalize()

خروجی اسکریپت به صورت است:

str.capitalize() :  This is string example....wow!!!

center

این تابع رشته ها رو میگیره و حاشیه اون رو با مدلی که شما تعریف میکنید تغییر میده. قاعده کلی استفاده از این تابع به شکل زیر است:

str.center(width[, fillchar])

بخش اول یا width بیانگر طول کلی رشته با حاشیه و بخش دوم بیانگر حاشیه ای هست که میخواین به رشته بدید هست. به مثال زیر توجه کنید:

#!/usr/bin/python
str = "this is string example....wow!!!";
print "str.center(40, 'a') : ", str.center(40, 'a')

خروجی اسکریپت به صورت زیر خواهد بود:

str.center(40, 'a') :  aaaathis is string example....wow!!!aaaa

رشته ها در پایتون - بخش اول

امروز تصمیم دارم در رابطه با رشته ها در پایتون کمی مطلب بنویسم. فکر کنم خوانندگان عزیزی که تا حالا پایتون رو با من جلو اومده باشند متوجه پیشرفت خودشون و آموزشی که میبینن شده باشند. چون شما کم کم میتونید ی بازی هایی با زبان پایتون بکنید و محاسبات ریاضی و ... رو انجام بدید. امروز و روزهای دیگه که مطلب رشته ها در پایتون رو تموم کنم حتما متوجه میشید که روند پیشرفتتون داره بهتر هم میشه.

رشته ها یکی از معروفترین انواع داده ای در زبان پایتون هستند که اون ها رو میتونیم بین " "  و ' '  و یا """ """ بیاریم. برای مثال فرض کنید دو متغیر داریم که میخوایم بهشون مقدار رشته ای به صورت زیر تخصیص بدیم:

var1 = 'Hello World!'
var2 = "Python Programming"

دسترسی داشتن به رشته ها

نوع کاراکتری در پایتون عملا چیز بی معنایی هست و شما برای دسترسی داشتن به بخشی از رشته باید بدونید در پیاتون چیزی به اسم زیر رشته داریم و برای اون باید از علامت [] استفاده کرد.

برای درک بهتر یک مثال قرار دادم که توش دو رشته تعریف شده و ادامه ماجرا:

#!/usr/bin/python
var1 = 'Hello World!'
var2 = "Python Programming"
print "var1[0]: ", var1[0]
print "var2[1:5]: ", var2[1:5]

بعد از اجرا خروجی به صورت زیر دریافت خواهید کرد:

var1[0]:  H
var2[1:5]:  ytho

همونطور که میبینید در رشته ها هر کاراکتر یک مقدار اندیسی داره که این مقدار از 0 شروع میشه. در var1 صفرمین کاراکتر برابر H و در var2 وقتی مینویسید از ۱ تا ۵ برو به این معناست که از کارکتر یکم شروع کن و تا قبل از کاراکتر پنجم رو چاپ کن.